ßaz? zamanlar gelir deniz kenar?nda bir ta??n kuytusuna gömülmü?,birinin gelece?i umudu ile seyr-ü sefaya dalars?n?z.
Dü?ünceler yerini zaman zaman umuda b?rak?r.
“
ßelki” geçer ak?llardan.
Hani hep vard?r ya;
?çimizin kuytular?n da,bir yerler de en s?k??t???m?z anlarda ko?a ko?a sar?ld???m?z “
belkiler”…
Anlams?zl?klar?n bir numaral? habercisiydi belki de.
Sürekli içi saran,zehirli bir sarma??k misali,yüre?in oras?ndan buras?na dolanan,beyin ile yürek aras?nda gidip gelen gariban bir yolcu.
Ne zaman bir ?ey dü?ünsem,ard?ndan ya bir belki gelir ya da umutsuzluk.ßaz?lar? ayn? kefeye koyar sözcükleri,oysaki birbirlerinden çok farkl?d?rlar.
Umutsuzluklar?n sonu vard?r,umutlar geldi?in de yerini çoktan onlara teslim etmi?tir bile.
ßelki..Ko?ulsuz umutlar?n yaz?ld??? hayal kitab?n da.
ßelkiler öyle mi ?ßelkilerimizin s?n?r? yoktur,hep bir belki vard?r kafam?zda.
Akl?ma meyhane kö?elerin de senelerin unutulmaz eserlerden biri olan “dönülmez ak?am?n ufkunday?z,vakit çok geç,ßu son fas?ld?r ey ömrüm,nas?l geçersen geç…” dizelerini m?r?ldanan ya?am yorgunu bir sanat adam?n söylemi? oldu?u sözler geldi akl?ma..
A?z?ndan ç?kan tüm dizeler de yorgun oldu?u,çekti?i,belkide belkilerin den ne derece ?ikayetçi oldu?u bak???ndan belli oluyordu.
ßir yandan gülümsüyor,bir yandan
- yorgunumdiyordu.
- Zaman geçmiyor,kafam her geçen gün daha da kar???kla??yor,ben beni tan?yam?yorum.ßelkiler olu?uyor kafam da.Sonu gelmek bilmeyen belkiler.ßiliyorum amaçlar? Umudumu ezmek,ama ben buna izin vermiyorum.Ard?ndan bir kadeh yudumluyor ve m?r?ldan???na devam ediyordu;
- Dönülmez ak?am?n ufkunday?m,vakit çok geç…Dizelerde de belledi?imiz gibi,Vaktin geçli?i,kafam?zda ki belkilerin bir tetikleyicisi belki de kim bilir…
Zaman dedi?imiz ko?ulsuz,sonu gelmez bir süreçte;
ßelkiler de kaybolmak yerine keskin s?n?rlar?n ard arda koyuldu?u bir umut liman?n da durabilmek ne güzel olurdu oysa ki ?Oysa ki derken bile bir yerlerimiz den belkiler f??k?rmaya haz?r bekliyorlar bizi.
Zaman,mekan ve ruh üçlemesinin en yak?n dostu olan belkilerimiz,
ßelki de sahip olamad?klar?m?z,
ßelki seyirlerimiz,
ßelki de Gülü?lerimiz,
ßelki de Umutlar?m?z,

??te size hasta bir bünyeden,dizesi kar???k yaz?mlar…
ßelki de sonsuz belkilerin esareti alt?nda kalm?? bir bünyenin;
Ya?am?n ta kendisidir.
Ya?anm??l???d?r.
ßelkilerimizdir belki de umutlar?m?z,umut y???nlar?m?z,
Kim bilir…(SevaL)
?STANBUL
13.11.2008